Haberin olsun, siz değerli okuyucularıma merhaba,

İlk yazımda, önce biraz kendimden bahsetmek istiyorum. Doğma, büyüme İstanbulluyum. 4 yıldır sağlık nedenleri ile Gemlik'te yaşıyorum. Emekli Beden Eğitimi Öğretmeni, Milli sporcu ve antrenörüm.  Aynı zamanda el sanatları ve işaret dili öğretmeniyim.

Yaşantım dünyanın en güzel şehirlerinden biri olan İstanbul’da geçti, hani bir şarkıda der ki “ Güzelliğin on para etmez şu bendeki  aşk olmazsa” Ben de bu şarkıyı şöyle söylüyorum; Ey İstanbul, güzelliğin on para etmez sağlığım yerinde olmazsa...

Bence, İstanbul İstanbul olalı böyle zulüm görmemiştir. Yüksek yüksek binaları dikenler, yeşilin katilleri, yoğun trafik ve mazot kokusu ile canım İstanbul'un havasını katledenler elleri kolları serbest dolaşırken içinde yaşayan insanlar genelde mutsuz ve hasta… İnsanlar farkında değil hep boğazlarında gıcık, kışın geçmek bilmeyen alerjik öksürük, toplu taşıma işkencesi ve özel aracınız varsa 20 dakikalık yolu en az 2-3 saatte alabildiğiniz bu güzel şehirde, koşturmaca içinde aslında yaşanmıyor. Herkesin aklı Ege'de Akdeniz'de sakin bir yere gitmek varken 2020 nin kabusu Corona,  namı diğer Covit-19. Pandemi Mart'tan itibaren hepimizin hayatını altüst etti. 65 yaş üstü evlere kapatıldı, emniyet içindi ama Haziran'dan itibaren sabah 10 akşam 20.00 ye kadar serbest denildi. Geldik Temmuz ayına şaşırdım kaldım manzarayı görünce.

Virüs gerçekten var mı yok mu, gerçek mi senaryo mu?

Nasrettin Hoca demiş ki, sen eşeğini sağlam kazığa bağla çalınırsa kısmet çalınmazsa senindir. Biz de maskemizi takar, sosyal mesafeyi uygular ve en önemlisi hijyene dikkat edersek Nasrettin Hocanın dediği gibi nasip kısmet işi. Bütün dünyayı bu virüs tehdit ederken, bizler tedbiri elden bırakmamalıyız.

Aslında ilk  yazımda bu konudan bahsetmeyecektim ama son günlerde şahit olduklarım üzerine yazmaya karar verdim.

Gemlik sahilleri özellikle Küçük Kumla sahilinde denize girenler, bisiklet, motosiklet binenlerle aynı yolda yürüyenlerin çoğunda maske yok. Site bahçelerinde oturanlar maskesiz veya maske çenede, dipdibe dizdize çaylar sohbetler belki çay bahçesine gitseler bu kadar tehlike içinde olmayacaklar.

Sahilde arkadaşımla yürüyoruz. Bende maske var, arkadaşım çok sıcak nefes alamıyorum diyerek maskesiz. Köşeyi döndük bir polis arabası, arkadaşıma gel işareti yaptı memur kimlik istedi.  Neden dedik, maskesi yok dedi.

Sonradan öğrendim ki polis bu nedenle ceza yazamıyor ama tutatanak tutabiliyormuş.

Polis arabasının içinde maskesi olmayan polis memuru en az yarım saat bizi bekletti. Benim sıkıntım yok ya, hemen sordum memura sahilde dizdize dipdibe oturan insanlara niye işlem yapmıyorsunuz? Onlara biz karışamayız dedi, yine rahat duramadım memur bey kebapçıya bakar mısınız maskesi çenesinde kebap hazırlıyor en büyük tehlike bu değil mi?

Polis memuru, hanımefendi lütfen, işimize müdahale etmeyin diyerek beni azarladı. Sustum.

4 yıldır huzur ve sağlık bulduğum ülkemin güzel beldesi Küçük Kumla'da huzurum kaçmıştı. Polis teşkilatını çok severim. Bu şerefli görevi yapan ağabeylerim, amcalarım, kardeşlerim, arkadaşlarım var. Onlarla hep gurur duymuşumdur. Geceleri yastığa kafamı onlar sayesinde huzurla koyarken bugünkü olay beni huzursuz etmişti. Kendime sorduğum, aklımda gel gitler yaratan soru,  Corona var mı yok mu? Sahil yürüme yolunda var, kumda denize girenlerde güneşlenenlerde yok mu?

Belki mayo giyenlere, tuzlu suya denize girenlere ve basketbol oynayan gençlere de virüs gelmiyor onlar da maskesiz.

Değerli okuyucularım haberiniz olsun, Çin'de ilk virüs kapan 30 kişiden bir kadın itiraz etmiş test yaptırmamış ve o kadından tüm dünyaya virüs yayılmış ve Pandemi ile biz de böyle tanıştık.

Haberiniz olsun, 1 virüslü kişi asansöre binmiş ve 1 saat içinde 71 kişiye bulaştırmış.

Hastaneye kontrol için  gidip virüs bulaşan, sporcu- antrenör ve spor yöneticisi 50 yıllık arkadaşım rahmetli Ali Köseoğlu 65 gün yoğun bakımda corona ile mücadelesine yenik düşüp aramızdan ayrılmasının üzüntüsünü hala yaşıyorum.

İlla ki bir yakınımızı mı kaybetmemiz gerekiyor? İşin önemi hala devam etmekte tedbiri elden bırakmamamız ve bu virüse yakalanmamamız gerekiyor. Bu da bizim elimizde.

Maskeni tak, sosyal mesafeyi koru 1,5 metre, ellerini sabun ile 20 sn yıka.. Yapacağımız işte bu kadar.

Değerli Haberin olsun okuyucularım, spordan, günlük hayattan, el sanatlarından ve engelliler ile ilgili yeni yazılarımda buluşmak dileği ile sağlıkla kalın .